De nieuwe catalogus 2017 van Zomer & Keuning is verschenen met daarin de aankondiging van twee delen van de door mij geschreven trilogie. In maart 2017 verschijnt het eerste deel de historische roman getiteld 'Verloren tijd' en in september het twee deel 'Tot de maan en weer terug'. In het voorjaar van 2018 verschijnt het derde deel 'Elke dag is anders'.
De trilogie is gebaseerd op de bewoners van de nog steeds bestaande boerderij van de familie Jan en Berendina de Regt-Spaan aan het Zandpad te Puttershoek. Het historische onderzoek daarvoor deed ik al misschien twintig jaar geleden toen de Maasdamse huisschilder, de toen 90 - jarige Nico de Regt nog leefde. Ik bezocht hem in de tijd dat ik als journaliste in de Hoeksche Waard werkte voor een interview. Het zou een vriendschap van jaren worden. Jarenlang bezocht ik hem elke week waarin hij mij vertelde over het leven op de boerderij waar hij werd geboren. Nico, de jongste van de drie broers (Teun, Bert en Nico) zou de boerderij niet overnemen, hij wilde schilder worden. De opleiding was toen niet gering. Nico was van 1896, de tijd dat er in de winkelpanden en de rijkere huizen nog gemarmerd moest worden, hij biezen moest trekken op de rijtuigen en arrensledes. Zijn ambacht breidde zich uit tot het schilderen van landschappen en jachttafelrelen voor op de wanden en plafonds en op de achterzijde van een slede. Het leven op de boerderij met een melkmeid, de hondenkar, de kelder waar zijn moeder de groente wekte en het fruit bewaarde, de bedstede, de boenloods, de tijd dat bij het ramenzemen het water uit de achter de boerderij stromende rivier werd gehaald. Er werd boter gemaakt, gekarnd en men verkocht er de melk, karnemelk, boter en eieren. Zijn vader Jan die van een oude klomp een bootje maakte, de werkzaamheden op het land met paarden en nog veel handwerk verrichtte, de vlasindustrie. Opa Spaan die huisarts was en in zijn rijtuig langs de polderwegen reed en waar een krant achter de raamhor was gestoken zich een zieke bevond. Het waren prachtige verhalen. Toen hij en ik afscheid namen kreeg ik zijn aantekeningen mee met de mededeling: 'Doe er mee wat je wilt! Dat mag jij doen omdat je mij zo trouw hebt bezocht.'
'Waarschijnlijk leef je dan al niet meer Nico,' zei ik, want hij was toen al ziek. Hij antwoordde: 'Dat maakt niet uit, maar laat de toekomst weten hoe het er in mijn jeugd aan toe ging.' Natuurlijk heb ik al die prachtige gegevens verwerkt in deze trilogie of liever gezegd in het eerste deel, want daarna gaf het me nog zoveel inspiratie dat er ook een deel twee en drie volgden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten