Opnieuw heb ik mij een aantal maanden in een nieuw onderwerp verdiept. Ditmaal is mijn aandacht uitgegaan naar Hermina Maria Dijk. Zij is geboren in Amsterdam en leefde van 1821-1892. Zij was een van de weinige vrouwelijke componisten en pianiste die ons land in die tijd rijk was. Hermina Dijk was het derde van tien kinderen, waarvan er vier op jonge leeftijd stierven. Hermina's vader, Barend Dijk jr. handelde in medicinale kruiden en was jarenlang directeur van de muziekafdeling van de Maatschappij Felix Meritis aan de Keizersgracht in Amsterdam. Vanaf haar achtste tot haar achttiende jaar trad ze jaarlijks op als pianiste in Felix Meritis, toen het brandpunt van het Amsterdamse culturele leven. Haar eerste optreden had zij als achtjarige op 19 maart 1830. Twee jaar later speelde zij op een concert ter ere van leden van de koninklijke familie. Hermina werd geschaard onder de wonderkinderen. In 1852 trouwde de dan 31-jarige Hermina Dijk in de Waalse Kerk in Amsterdam met Jacob Amersfoordt, een welgestelde intellectueel die in Leiden gepromoveerd was in de rechten en de letteren. Zijn passie was, ondanks dat hij advocaat was in Amsterdam, de moderne landbouw. Na de drooglegging van de Haarlemmermeerpolder in 1855 kocht hij daar een groot stuk grond en liet er een boerderij op bouwen die zijn weerga niet kende. De hofstede kreeg de naam Badhoeve, waar nu Badhoevedorp is uit ontstaan. Haar emancipatie als componiste en zijn visie op de landbouw, waarbij hij zijn tijd ver vooruit was, vormen de ingrediënten voor mijn nieuwe roman 'Badhoeve'. Twee prachtige en bijzondere mensen, die een indrukwekkend leven hebben geleid en waar, naar mijn idee, een prachtig verhaal in zit voor een nieuwe historische roman.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten