Het is stevig doorwerken, maar ik klaag niet. Dit is namelijk wat ik altijd gewild heb! Dat ik dit leven pas heb kunnen creëren toen ik 65 jaar werd, komt door het drukke sociale leven dat ik heb geleid. Ik leidde, samen met mijn man, een uitgeverij in topografische uitgaven en was hoofdredacteur van een zeskoppige redactie van een glossy. Daarnaast zat ik in veel besturen en Raden van Bestuur als Welzijn Hoeksche Waard, Bibliotheek Hoeksche Waard, Culturele Kring etc.. Daarnaast deed ik journalistiek werk voor diverse bladen en kranten. Deed vrijwilligerswerk bij Welzijn en zat in de redactie van enkele bladen voor de gemeente Oud-Beijerland en veiling Barendrecht. Daarnaast schilder ik, speel viool en lees graag. Toen ik 65 jaar werd had ik daarvoor al mijn maatregelen genomen, wanneer het mijn tijd werd en de bedoelde jaren er op zaten, stapte ik uit de besturen, bouwde het vrijwilligerswerk af en had het geluk dat ik de uitgeverij op een goede manier kon verkopen.
Mede door een opstapje van collega/vriendin Gerda van Wageningen had ik het geluk terecht te komen bij een prachtige uitgeverij namelijk Zomer & Keuning. Daarbij viel ik ook nog eens met mijn neus in de boter omdat hoofdredacteur Monique Boltje met haar team het plan had opgevat om een nieuwe literair historische boekenserie op te zetten. Mijn allereerste boek daar 'Tussen rang en stand' was het eerste in deze nieuw opgezette serie. Dat is nu twee jaar geleden. Vanaf die dag noem ik mij geen journalist meer, geen uitgever, maar ben ik auteur en werk ik bijna dagelijks gestaag aan hopelijk mooie in de smaak vallende historische romans. Mijn voornemen was om twee boeken per jaar te schrijven. Een in het voorjaar, een voor het najaar. Daar tussendoor vindt dan altijd historisch onderzoek plaats voor het onderwerp waarover ik wil gaan schrijven. Nu moet ik wel zeggen dat ik alvorens ik mijn eerste stappen zette bij Zomer & Keuning, ik in alle rust al drie boeken vooruit had geschreven. Waarom, zal dan de volgende vraag zijn. Wel, mijn hele leven heb ik als journalist met een deadline te maken gehad, dat wilde ik niet meer.
Het resultaat is nu dat ik in alle rust historisch onderzoek kan doen, soms wel een half jaar. Vervolgens aan een boek kan schrijven waarin voor mij kwaliteit voorop staat. Kwaliteit kan alleen maar wanneer je in alle rust aan een boek kunt werken, waarbij de gedachtestroom onophoudelijk is gelieerd aan het onderwerp waar je mee bezig bent. Dit verdient de uitgever, dit verdient de lezer! Daarbij geeft het voor mijzelf veel voldoening om iets goeds neer te zetten, iets dat historisch gezien klopt en aannemelijk is, waar ik achter kan staan. Vervolgens gaat na inlevering van het manuscript een heel team van mensen van de uitgeverij met het manuscript aan het werk. Het wordt ingepland voor het voor- of najaar, het wordt gelezen, beoordeeld, van commentaar voorzien, gecorrigeerd. Ook wordt het omslag ontworpen en worden de brochures gemaakt waarin het boek wordt aangekondigd. Binnen deze prachtige uitgeverij zijn er mensen die tot taak hebben het boek 'aan de man te brengen' via persberichten, bijzondere presentaties en andere zaken zoals signeersessie, lezingen etc..
Kortom, ik prijs mij een gelukkig mens, dat ik op deze leeftijd, waarin veel mensen stoppen met werken, een nieuwe weg ben ingeslagen. Naast mijn werk als schrijver, schilder ik nog steeds en exposeer, speel viool, wandel met de hond in de polder en maak uitstapjes met echtgenoot en vriendinnen zoals Gerda van Wageningen. De laatste is een dierbare vriendin en een mooi mens. Het is fijn om met zo iemand op te trekken, omdat wij allerlei raakvlakken hebben, schrijven beiden, houden van kunst en kunstkijken o.a. de jaarlijkse Kunstschouw op Schouwen in Zeeland en het Zeeuwse is onze rustige uitvalsbasis. Heerlijke lunches, hotel en attracties als het 'stroarieen', boekenmarkten, het Finse winkeltje etc.. Daarnaast hebben wij altijd wel iets te overleggen wat het 'werk' betreft. Zijn beiden lid van het Valentijngenootschap en zijn beiden zeer content met de uitgeverij waarvoor wij werken.
En om maar met het antwoord op de vraag te eindigen: niet bij kaarslicht en niet met een pen in een schriftje, maar gewoon op de computer bij daglicht om te komen tot mooie leesbare boeken, waarmee ik mijn lezers plezierige uren hoop te geven. Wanneer er weer eenmaal een boek is uitgekomen, geeft dit weer even wat reuring, de presentatie, signeersessie in boekwinkels, bibliotheek. Maar ook uitnodigingen voor lezingen. Het hoort er allemaal bij om de investeringen die de uitgeverij in mij doet meer dan waar te maken. Ik kan jullie verzekeren niets schrijft zo prettig als de verzekering dat er na de laatste punt in je manuscript een heel team klaar staat daar dan ook daadwerkelijk iets mee te willen doen. Hoogtepunten om voor het eerst het omslag te zien, de jaarbrochure, het eerste exemplaar in handen te houden. Hoe mooi kan het leven zijn. Ik voel mij een gezegend mens!
wat leuk om zo een inzicht te krijgen, hoe een boek tot stand komt, en wat er daarna allemaal bij komt kijken.
BeantwoordenVerwijderenPfff, Leny het is wel een heel late reactie, maar zeg hem nu pas. Dank je wel! Met deze blog probeer ik zoveel mogelijk om mijn lezers van achtergrondinformatie te voorzien. Zoals je misschien al gemerkt heb, heb ik behoorlijk vooruit geschreven. Dit omdat ik geen zin heb in een deadline. Er komen dus titels voorbij op mijn blog die nog lang niet de redactie van Zomer & Keuning bereiken, maar wel al klaarliggen zoals het Limoenwijf, en nu laatst 'Johanna'. Ik probeer twee historische romans per jaar te schrijven en mijn lezers deelgenoot te maken van het historische onderzoek en mijn vondsten daarop. Ik denk dat dit ook 'lekker' leest wanneer later het boek uitkomt. Nogmaals dank voor je reactie en sorry dat ik daar zo laat op antwoord.
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je dit met ons deelt
BeantwoordenVerwijderen