Prachtig eindoordeel op historische roman Maannachten van Leesclub Hebban

De leesclub voor het boek Maannachten van Marja Visscher begon met vijftien enthousiaste leesclublezers. Een historische roman deze keer. Voor een aantal lezers was het een bewuste keuze om eens een ander soort boek ter afwisseling te lezen. De schrijfster Marja Visscher was ook zeer betrokken en beantwoorde lezersvragen en vulde de discussie aan met extra informatie.

Korte samenvatting
'Maannachten' van Marja Visscher neemt je vanuit het perspectief van Joséphine Fesser mee in het leven van de schilder Johan Barthold Jongkind (1819-1891), voor wie zij al bij hun eerste ontmoeting een grote bewondering opvat. Jongkind was aan lagerwal geraakt en verbleef daarom tijdelijk in Nederland, maar zijn kunstenaarsvrienden hebben hem teruggehaald naar Parijs. Joséphine koopt een schilderij van hem en nodigt hem uit om bij haar te komen eten. Vanaf dat moment wijkt hij nauwelijks nog van haar zijde. 'Maannachten' is een intrigerend verhaal over leven voor de kunst en leven van de liefde.

De leesclub

De titel en de cover
Over de titel bestaat weinig twijfel: Maannachten is goed gekozen. Jongkind staat vooral bekend om zijn schilderijen bij maanlicht.
De cover daarentegen krijgt wel iets van kritiek. Over het algemeen wordt de cover als prachtig bestempeld en passend in de serie van historische romans, maar het feit dat de vrouw op de cover niet past in het beeld van Joséfine Fesser is dan jammer. Een foto van een Jongkind schilderij op de cover hadden de lezers wel mooi alternatief gevonden.
AdaW: Ik vind de titel goed gekozen, want Jongkind staat vooral bekend vanwege zijn schilderijen bij maanlicht. 
Elsbeth: De cover is mooi en doet denken aan de 19e eeuw, maar kan onmogelijk Josephine verbeelden. Zij was de 40 al gepasseerd toen ze Jongkind ontmoette. De dame op de cover is duidelijk veel jonger.
Wietske: Als cover had ik graag een gedeelte van een schilderij gezien met een mooie maanlicht lucht;) en misschien een vage vrouwfiguur.

Schrijfstijl en opbouw
Ook hier zijn de lezers het met elkaar eens: een vlotte prettige stijl van schrijven, wat erg fijn leest. Ook de chronologische opbouw werkt goed. Een paar lezers vinden wel dat het verhaal wat traag opbouwt, en dat het lang vaag blijft wat er met Jongkind in Rotterdam is gebeurd. Marja Visscher vult hierbij aan, dat dat een bewuste keuze is geweest, zo kwam er juist een opbouw in met spanning.
Hetty: Het boek is vlot en toegankelijk geschreven en leest erg prettig. Het is chronologisch opgebouwd en geeft een beschrijving van de levens van Jongkind en Joséphine. 
Toch heeft Marja er wel een zeker 'spanning' in weten te brengen, in de vorm van het nieuwsgierig blijven naar de antwoorden op de vele vraagtekens rondom de levens van de hoofdpersonen. Niet alles is gelijk duidelijk.
Erika: De opbouw van het boek is chronologisch en dat lees zeker prettig. De schrijfstijl is vlot en neemt mij als lezer helemaal mee in de tijd waarin het zich afspeelt. Het is zo duidelijk beschreven dat er in mijn hoofd filmbeelden bij ontstaan zijn.

Het werk van Jongkind
Bij de vraag of het boek de lezers heeft kunnen raken, kwam vooral naar voren dat ze nieuwsgierig zijn geworden naar de schilderijen van Johan Jongkind. In het Dordrechts museum is op dit moment een tentoonstelling van werk van Jongkind. Het is dan ook geen toeval dat het boek nu is uitgebracht. Een van de lezers heeft de tentoonstelling bezocht en anderen hebben plannen gemaakt om te gaan. Maar naast het feit dat ze nieuwsgierig waren naar zijn werk, heeft het verhaal (en de personages) ook een goede indruk achtergelaten.
Annette: Ik vond het verhaal zeer interessant en heb genoten van het levensverhaal van Jongkind en Josephine. Ik ben zodanig geraakt dat ik nu naar de tentoonstelling in Dordrecht ga in de kerstvakantie om het verhaal completer te maken.
Robine: Jazeker, ik heb meegeleefd met alle personages. Al draait het eigenlijk om Jongkind, ik vond vooral Josephine als personage inspirerend. Een sterke en onafhankelijke vrouw met een groot hart voor de mensen om haar heen.

De verwachtingen
Zijn de verwachtingen die er aan het begin van de leesclub waren, ook uitgekomen?
Ja zeker, Marja Visscher heeft met haar roman de verwachtingen van een roman over de kunstschilder Johan Jongkind ruimschoots waargemaakt.
Mireille: Ik verwachtte een historische roman. Die verwachting is volledig uitgekomen. Ik kende de schilder Jongkind niet en heb dus een aantal van zijn werken opgezocht op internet. Ben dus heel wat wijzer geworden.
Rietje: Ik verwachtte een historische roman over een schilder. Door het lezen van dit boek ben ik de impressionistische schilder Jongkind gaan opzoeken en ben meer over hem te weten gekomen. Mooier kan toch niet.

Conclusie
Johan Jongkind en Joséfine Fesser zijn door de roman Maannachten van Marja Visscher tot leven gekomen. Een fijne historische roman, met veel plezier gelezen en besproken in een gezellige leesclub, wordt dan ook beloond met een mooie serie sterren.

Met 1 x 5 sterren, 10 x 4 sterren en 4 x 3 sterren, sluiten we de leesclub van het boek Maannachten af met een geweldige 4 sterren waardering.

5 sterren:
Elsbeth:  ‘Maannachten’ is een verhaal over een getroebleerd kunstschilder die aan de wieg van het Impressionisme heeft gestaan en de sterke vrouw die zijn rots in de branding was. Het verhaal neemt je mee naar het Parijs van halverwege de 19e eeuw, maar ook naar andere delen van Frankrijk, zoals Normandië, waar Jongkind graag kwam om er te schilderen. Het geeft een goed beeld van de normen en waarden in die tijd.
4 sterren:
Annemiek:
Een heerlijk te lezen historische roman over het leven van een schilder, voor iemand als ik, die als interesses schilderen, lezen en geschiedenis heeft, was dit boek een schot in de roos.
3 sterren:
AdaW: een interessant inkijkje in de kunstenaarswereld in Parijs aan het eind van de 19e eeuw

Nogmaals dank aan Marja Visscher voor haar geweldige bijdrages.