'Op de adem van de tijd' is de nieuwe werktitel van de historische roman waar ik nu anno 2019 een begin mee heb gemaakt. Daarvoor zet ik alle laatjes in mijn hoofd weer open, art, love, play, inside en zelfs sing en stap de toneelwereld binnen van de negentiende eeuw. Mijn hoofdpersoon Susanne Nannette Sablairolles speelt prachtige rollen samen met haar partner Pierre August Morin. Wanneer je die wereld binnenstapt is er veel te doen. Ik scherp de pen en maak kennis met haar mecenas Tommy, met haar werk in de vaudevilles en luister naar haar prachtige zangstem, kijk naar de komedies en de prachtige rollen die ze speelt. Volg haar in haar persoonlijk leven, leer haar kinderen kennen, haar grote liefde Pierre en al die mensen om haar heen, die er toe bijdroegen dat ze kon uitgroeien tot een van de grootste toneelspeelsters van het Nederlandse toneel. De wereld waar men het minst onderscheid maakte tussen man en vrouw. Maar speel je niet altijd een rol in het leven. Waar begint het en waar houdt het op en stap je er uit? Kun je nog wel uit die rol stappen? Er ligt in haar leven een heleboel vast, dat gebruik ik om haar leven en de rol die ze daarin speelde vast te leggen in deze roman. Maar er zijn zaken waarover zelfs de kranten destijds in alle talen zwegen, daarin schuilt mijn ontdekkingstocht en mag ik daar nu mijn bijdrage aan leveren. Om met Shakespeare's vrij vertaalde woorden te eindigen: Het schrijvers oog, in schone waanzin rollend, blikt van de hemel naar de aarde, en weer omhoog. En als de vorm van het onbekende door fantasie belichaamd wordt, dan geeft de schrijverspen er een gestalte aan en aan het lege niets biedt hij een woonplaats en een naam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten