Ik schrijf deze column naar aanleiding van die van Marjan van den Berg in de Margriet van 16-23 augustus 2018. Waarin haar boek bijna symbolisch van haar boekenplankje rolt op de foto van haar tijdlijn.
Hij was net uit, ik praat nu over 2015, de schitterende thriller 'Joy' van Marjan van den Berg. Het is er een van het kaliber 'die je niet weg kunt leggen'. In een ruk uitgelezen met de snelheid van de HSL (rijdend, niet de aanleg). Te snel, want ik wilde weten hoe het afliep. De dikte, 252 pagina's, maakten het mij daarbij niet gemakkelijk. Weten dat je moet stofzuigen en dan toch nog even paar bladzijden. Een paar werden er steeds meer, maar nog niet uit. Even naar de dokter voor een kleinigheidje, wachtkamer vol, anders daarover de nodige irritaties, maar nu niet. Kwam dat even goed uit. Verder met Joy. 'Wat lees jij, dat je zelfs in de wachtkamer je mond houdt?'
'Joy van Marjan van den Berg. En nou effe stil en niet vragen waar het over gaat. Geen tijd, spannend!'
Belletje van de dokter, jammer!
Daarna in de auto, even nog een paar pagina's. Dan eindelijk 's avonds, heel laat bijna nacht, heb ik hem uit. Kleine oogjes, maar hij is uit en ik weet wat ik weten wil. Verrassend en wat was ie spannend!! Ik besluit hem direct voor een tweede keer te lezen, want heb door de spanning over alle mooie dingen heen gelezen die ik onderweg tegenkwam. Ergens wist ik ze nog, maar in de snelheid naar het plot geen tijd gehad om er van te genieten. Ik ben in die zin een rare lezer! De volgende morgen dus boekenlegger voorin gelegd en opnieuw van start.
Ja en dan wordt het dus echt genieten van de kunstenares Joy die prachtig schildert en toewerkt naar het najaar, dan zal haar werk tentoongesteld worden. Is het omdat ik zelf schilder dat ik de diepere betekenis van de gedetailleerde beschrijving zo goed voel, dat ik de kleuren bijna zie? Geen idee, maar het zijn de juiste woorden, de juiste gevoelens, de juiste penseelstreken, die ze in de prachtigste zinnen op een een vlotte wijze tot mij brengt. Het schilderij, de kleuren de vormen dringen zich aan je op. Het verrassende verhaal over een old boys network ontrolt zich vanuit een meervoudig perspectief in de derde persoon. In haar schilderwerk verschijnen steeds meer figuren, demonen die al mijn zintuigen prikkelen, die staan voor iets uit een angstaanjagend verleden. Vijf mannen die allemaal een stukje van de hoofdrol krijgen toebedeeld, hoewel de vijfde man de scene ontduikt. Joy ziet haar verleden herleven en zweert met de kwast in haar hand vergelding. De schilderkunst symboliseert de ooit geleden geestelijke en lichamelijke pijn. De spanning stijgt en het einde wordt uitgesteld en uitgesteld. Zoals we van Marjan gewend zijn weet ze de aandacht vast te houden en voert ze met oog voor detail de spanning op.
Zo'n boek smaakt naar meer en ik prijs de weg die ze is ingeslagen. Joy, zo geheel anders dan Sanne. Ook mooi, maar anders in een toch zo'n herkenbare stijl, hoe bijzonder is dat?! In mijn agenda zie ik dat we met het Valentijngenootschap een rondleiding krijgen bij NBD Biblion. Marjan heeft zich er ook voor ingeschreven. Ik hoef haar geen uitgebreide mail te sturen om haar te complimenteren. We sjouwen achter de rondleider aan en wanneer hij niet praat, praten wij over haar boek. Voor het eerst dat ik een schrijfster persoonlijk kan vertellen hoe mooi haar zinnen waren en hoe ik heb genoten van de onderliggende gelaagdheid. Met een handdruk feliciteer ik haar met dit bijzonder prachtige boek. 'Marjan de thriller 'Joy' smaakt naar véél en véél meer!' Ze bedankt en zegt dat er zich in haar hoofd al een nieuw verhaal ontwikkeld. Mooi, die belofte maakt schuld en mijn dag vooralsnog heel erg goed!!
En dan de column van Marjan in de laatste Margriet waarin ze schrijft: Twee jaar aan Joy gewerkt en maar gedeeltelijk loon naar werken. Terecht veel sterren, maar niet verkocht. Het stukje is vilein en ze vergelijkt het wieden van haar terras met schrijven. Maar gelukkig doet ze een poging en tikt boven aan het witte vel van haar computer 'Hoofdstuk 1'.
Tsjop, tsjop, Van den Berg, je had het beloofd, dat wieden van het terras moet maar even wachten!! Er gaat anders waarlijk iets moois verloren!
Jezelf of een ander een mooi cadeautje bezorgen, kijk voor bestellen van de thriller Joy op www.marjanvandenberg.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten